Przyłączenie Huty Donnersmarck'a do kolei państwowej nastąpiło w 1881r. poprzez Stację Szczęście Ludwika. Do transportu wewnątrz zakładu służyło 10 km toru normalnego i 33 km toru wąskiego z 4 i 7 parowozami i 120 wagonami. Ruch kolejowy obsługiwał oddział transportowy zatrudniający 200 osobową załogę. Oddział był również odpowiedzialny za utrzymanie stanu technicznego urządzeń.

Wygląda to jak przerwa obiadowa (Mittagspause), albo "po fajrancie" (po pracy) w jakimś typowym podwórzu między familokami. Człowiek siedzący pod płotem ma na sobie mundur kolejarski. Czy nasi pradziadkowie piją na tym zdjęciu Schultheissbier z Zabrza? Trudno powiedzieć. Na odwrocie zapisany jest adres nadawcy Redenstraße 4 (ul. ks. Józefa Wajdy). Właścicielem domu była huta Donnersmarcka. Nadawca który zapisał tylko swoje inicjały to być może Naß Josef mieszkający w tym czasie pod tym adresem. Zdjęcie wykonane jest na papierze firmy "Agfa".

Stempel pocztowy z 1939r.

W celu wykorzystania produktów ubocznych procesu koksowania węgla, koksownie wraz z innymi zakładami przemysłowymi utworzyły spółkę Chemische Werke - Zakłady Chemiczne, która obok istniejącej Koksowni "Skaley" wybudowała nowoczesną instalację do przerobu smoły metodą destylacji. Instalację zdolną przerobić 80 tyś. ton smoły na rok rozpoczęto budować w 1914r. W następnym roku uruchomiono instalację do periodycznej destylacji smoły.

Ręcznie kolorowana kartka której głównym elementem są wybudowane w 1910r. schody prowadzące z placu Dworcowego (Bahnhofsplatz) na ul: 3-go maja. (Dorotheenstr.) Na cześć saksońskiego polityka Heinricha von Brühl (1700-1763) nazwano je "Tarasami Brühl`a" wzorując się na Dreźnie. W tle okazała kamienica kupca żelaznego Isidora H. Lewina stojąca niejako u wejścia do niegdyś samodzielnej części miasta; koloni "Dorota".

Pocztówka była w obiegu w 1912r.
Wydawca: Reinicke und Rubin Drezden

Jeszcze jedno ujęcie fotogenicznych schodów z placu Dworcowego. Bardzo ciekawa jest konstrukcja oświetlających je sześciu latarni. Pod schodami znalazły miejsce szalety publiczne. Pocztówkę wysłano w 1920r. z Zabrza do Gelsenkirchen w Zagłębiu Ruhry.

Na pocztówce widocznych jest 33 muzyków orkiestry dętej (kapeli) Huty Donnersmarck'a. Występy zakładowych orkiestr dętych były częścią Barbórki i św. Floriana, świąt kościelnych i zakładowych. Grały wesoło na Sylwestra, w niedzielę w parkach, grały także smutno odprowadzając pracownika w ostatniej jego drodze. Próby orkiestry były uciążliwe i nie zawsze dające satysfakcję, ale umilały czas rodzinom oddającym się zabawie.

Stempel pocztowy z 1908r.
Wydawca: Verlag v. Max Czech, Zabrze O.-S.

Na fotografii wydanej po wojnie, jako pocztówka uwieczniono nieistniejące już w tej formie schody prowadzące z placu Dworcowego na przebiegający górą zjazd z wiaduktu.
Ten zazwyczaj ładnie ukwiecony fragment nasypu i schody nazwano szumnie Tarasami Brühla (Brühlsche Terrasse) na wzór jednej z atrakcji turystycznych Drezna.
Heinrich von Brühl był saksońskim premierem w czasach elektora saskiego i króla Polski Augusta III.
Pod schodami znajdowały się przed jak i po wojnie dyskretnie schowane ubikacje.

Wydawca: Verlag Schöning & Co + Gebrüder Schmidt, Lübeck.